خبر تلخ است خیلی تلخ: کاخک با خاک یکسان شد.
آوار را پس می‌زند، آهسته آهسته
شاید عزیزی زیر این دیوارها باشد
شاید صدای ناله ای، آوای کوتاهی
شاید نشانی بین این آوارها باشد.
همین دستی که مانده زیر در، در را برایم باز…
همین پلکی که حالا روی هم، با خاک یکسان شد
همین لبهای خشک و خاکی اش میگفت: فرزندم
بمیرم! زنده ماندم، کودکم با خاک یکسان شد!
بیایید و ببینید آی مردم! آی آدم ها!
خبر تلخ است، خیلی تلخ: تمام زندگی با خاک یکسان شد.
باید پدر باشی تا بفهمی در آغوش گرفتن فرزند بیجانت چه مصیبت بزرگیست.
چه جگر گوشه هایی که مظلومانه جان باختند و چه داغدیده پدرانی که صبورانه فرزندان دلبندشان را به خاک سپردند.
آهسته گام بردار
هستی ات ،زندگی ات، دار و‌ندارت در دل خاک مدفون شد
این تنها یادگار خانه ی توست شاید کودکی تنها ،مادری داغدار ،پدری دلشکسته را پناه دهد.
تنهایی و غربت،هجوم بلا و‌مصیبت روزگارت را سیاه کرد
دلت می لرزد پاهایت ناتوان است دیوار رویاهایت سست است و بی بنیان اما خدایت تنها نخواهد گذاشت.
سخت است چشمانت خیره بر سنگ های سرد سختی باشد که تن بی جان عزیزت را در آغوش بگیری.
جانکاه و طاقت فرساست دست و‌پنجه نرم‌کردن با آواری که زندگی ات را به یکباره از تو‌گرفت.
و این تنها یادگار خانه ای ست که بنایش عشق بود و سادگی و صفا
لبخندها افسرد
پیوندها گسست
آوای لای لای زنان در گلو شکست
گلبرگ آرزوی جوانان به خاک ریخت
جغد فراق بر سر ویرانه‌ها نشست
از خشم زلزله
پوپک، شکسته بال به صحرا پرید و رفت
گلبانگ نغمه در رگ نای شبان فسرد
هر کلبه گور شود
عشق و امید، مرد
می پوید می جوید، اما فقط سنگ های سرد سخت را در دستانش می بیند.
ناله اش گوش آسمان را می خراشد
ای کاش نشانی از عزیزانش بیابد.
من مانده ام تنهای تنها….
من مانده ام تنها، میان سیل غم ها….
صدای مویه، بوی تند خون و خاک و خاکستر
نفس در سینه ماند و آه هم با خاک یکسان شد
کودکی هایش در آواری از خاک مدفون شد اما زندگی باید کرد….
جان باید گرفت حتی با تکه نان خشکیده ای
روزگار سخت تنهایی،بی قراری و اندوه خواهد گذشت…
آهسته گام بردار!!…
هستی ات ،زندگی ات، دار و‌ندارت در دل خاک مدفون شد
این تنها یادگار خانه ی توست شاید کودکی تنها ،مادری داغدار ،پدری دلشکسته را پناه دهد.
خدایا گرچه سرمایه ام اندک بود اما خانه ام سرای امید من بود.
آنچه از این خانه و زندگی برایم ماند همین بضاعت ناچیز است و بس……
زخم خوردم چاره کردم ،برخاستم و‌هنوز هم نشانی ات را در میان انبوه خاک و سنگ می جویم
یقین دارم زندگی را دوباره میسازم با همین دستان مجروح.
سخت است نشستن روی خاکهای سردی که تا دیروز خانه آرامشت بود و پناه لحظه هایت.
امروز تا چشم‌کار می کند خاک و سنگ می بینی و آوار بلا و مصیبت
همین دیروز در این کوچۀ خاکی، همین بچه…
همین پایی که دیگر یک قدم…با خاک یکسان شد
خاموشی شب رفت و فردایی دگر شد…
روزگار سختی است مادر باشی ،آوار غم‌و‌اندوه بر سرت اما نای فریاد نداشته باشی فقط به عشق جگرگوشه ات،تا تنها یادگارت در دامنت آرام بگیرد
تصویری از تخریب بانک صادرات در زلزله ظهر امروز
🔺بانک صادرات اولین بانکی بود که در سال ١٣٣٩ شمسی در کاخک تاسیس و شروع به کار کرد.
پرواز هلی‌کوپتر امداد بر فراز چادرهای زلزله زدگان
روح همه درگذشتگان زلزله سال ١٣۴٧ کاخک شاد و یادشان گرامی باد.
- نویسنده : غلامی
- منبع خبر : کاخک نیوز
