در نخستین ماه های سال۱۳۶۰، شهید “یوسف کلاهدوز” -قائم مقام وقت فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، طرح شکست حصر آبادان را که توسط شهید حسن باقری طراحی شده بود به شورای عالی دفاع ارایه داد. پس از تصویب طرح و هماهنگی با نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی و نیروهای تحت امر سپاه پاسداران، چگونگی عملیات […]
در نخستین ماه های سال۱۳۶۰، شهید “یوسف کلاهدوز” -قائم مقام وقت فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، طرح شکست حصر آبادان را که توسط شهید حسن باقری طراحی شده بود به شورای عالی دفاع ارایه داد. پس از تصویب طرح و هماهنگی با نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی و نیروهای تحت امر سپاه پاسداران، چگونگی عملیات و نحوه انسجام و ادغام نیروها، همچنین نام حمله، روز و ساعت آن مشخص شد. موقعیت جغرافیایی زمین و طرز گسترش و آرایش یگانهای ارتش عراق در منطقه جنوب، به گونه ای بود، که یک حمله غافلگیرانه و محاصره برق آسا، می توانست ضربه کمرشکنی به دشمن وارد سازد. فراتر از همه انگیزه هایی که برای عمل در شرق رودخانه کارون و پاکسازی دشمن در آن منطقه به لحاظ سیاسی و نظامی وجود داشت، نظر صریح فرمانده کل قوا، حضرت امام خمینی(ره) مبنی بر اینکه حصر آبادان بایستی شکسته شود بود. این فرمان -پس از گذشت یک سال از آغاز جنگ و محاصره شهر ساحلی آبادان- هم چنان به صورت یک مسئولیت بر دوش فرماندهان و بویژه ارتشیان “لشگر۷۷خراسان” -که در آن منطقه مستقر بودند- سنگینی می کرد. سرانجام در ساعت ۱ بامداد پنجم مهر ماه ۱۳۶۰، نخستین عملیات گسترده مشترک ارتش و سپاه با نام “ثامن الائمه(ع)” و با رمز “نصر من الله و فتح قریب” به منظور تصرف پلهای روی کارون و قطع حلقه ارتباطی نیروهای محاصره کننده دشمن با یکدیگر آغاز شد. پیروزی در این عملیات به معنای ورود به مرحله تازه ای از جنگ و گشودن گره کور جنگ محسوب میشد. نزدیک به۱۳ کیلومتر از کناره رود کارون و به همین میزان از کارون تا جنوب جاده ماهشهر – آبادان در اشغال دشمن بود، به گونه ای که دو جاده اهواز -آبادان و ماهشهر- آبادان در منطقه اشغال شده قرار داشت و قسمتهایی از آن نیز در تصرف دشمن بود. استحکامات مهمی که عراق برای پدافند در این منطقه بوجود آورده بود، به اندازه ای به آنها قوت قلب بخشید که تمام منطقه را با آرامش خاطر، از دو پل “قصبه” و “حفار” و گاهی هم بایک پل، تدارک و پشتیبانی میکردند.با این وجود، ساعت ۱۴ روز پنجم مهرماه -یعنی به فاصله ۱۳ ساعت از آغاز عملیات- اعلام شد که دومین پل ارتباطی دشمن با غرب کارون نیز به تصرف نیروهای رزمنده ایران درآمده است و پیشروی از همین نقطه ادامه دارد. عراق با استعداد سه تیپ از لشگرهای زرهی ۳ و۱۱۱، و چهار گردان پیاده و پنج گردان توپخانه، در منطقه حضور داشت. از جمله خسارات و تلفات دشمن در عملیات ثامن الائمه (ع)، انهدام ۹۰ دستگاه تانک و نفربر، ۱۰۰دستگاه خودرو، دو پل پی.ام.پی و کشته وزخمی شدن و اسارت بیش از ۳۸۰۰ تن از نیروهای عراقی بود. همچنین مقدار قابل توجهی تجهیزات پیشرفته از آنها به غنیمت گرفته شد که عبارت بودند از: ۱۶۰ دستگاه تانک و نفربر، ۱۵۰ دستگاه خودروی نظامی، ۳۰ دستگاه بولدوزر، ۵ قبضه توپ ۱۵۲ میلیمتری دوربرد، ۲ قبضه موشک انداز کاتیوشا، شماری توپ ۱۰۶ میلیمتری و مقداری اسلحه سبک و سنگین و مهمات. تلفات و خسارات زیاد دشمن در طی دو روز عملیات، به واسطه حمله سریع و شیوه تهاجم نیروهای ایرانی بود. به همین سبب به لشگر ۷۷ خراسان، لقب “لشگر پیروز خراسان” داده شد. فرماندهان ایرانی در این نبرد به سه هدف مهم دست یافتند که نشان میداد، با اطاعت از فرمان رهبری میتوان دست به یک عملیات موفق و گسترده زد که دارای این ویژه گیها باشد: ۱- انهدام نیروهای دشمن. ۲-آزادسازی نیروهای خودی از حلقه محاصره. ۳- آماده شدن برای حمله تعیین کننده نهایی. پس از انجام موفق عملیات ثامن الائمه (ع) و اعلام تبریک خبر شکست حصرآبادان به محضر امام خمینی(ره)، هواپیمای نظامی سی -۱۳۰، حامل شماری از فرماندهان جنگ به هنگام بازگشت به تهران سقوط کرد. در این سانحه که روز هفتم مهر ماه اتفاق افتاد، “محمد جهان آرا” فرمانده سپاه پاسداران خرمشهر، “جواد فکوری” فرمانده نیروی هوایی ارتش، “یوسف کلاهدوز” قائم مقام فرماندهی سپاه پاسداران، ” ولی الله فالحی” رئیس ستاد مشترک ارتش، “موسی نامجو” وزیر دفاع و نماینده امام خمینی(ره) در شورای عالی دفاع که همگی در طراحی و اجرای عملیات شکست حصرآبادان شرکت داشتند، به همراه چند تن از افسران و همراهان به شهادت رسیدند.
